Zamek Królewski w Warszawie

Oryginalny, gotycki w stylu zamek w Warszawie, wzniesiony na początku XV wieku pierwotnie był rezydencja książąt mazowieckich. Rozbudowa zamku zaczęła się w 1568 z inicjatywy Króla Zygmunta Augusta, chociaż największe przebudowy zaczęły się podczas panowania Króla Zygmunta III Wazy, który przeniósł stolice Polski z Krakowa do Warszawy. Wówczas zamek uzyskał kształt zamkniętego pięcioboku i został rezydencja królewska, miejscem obrad sejmu oraz centrum administracyjnym i kulturalnym. W drugiej połowie XVIII w. artyści (Dominik Merlini, Jan Christian Kamsetzer oraz Marcello Bacciarelli) zatrudnieni przez Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przebudowali wnętrza zamku. W 1611 w Sali Senatorskiej car Rosji Wasyl IV Szujski oddal hołd królowi polskiemu Zygmuntowi III Wazie. To tutaj 3 maja 1791 Sejm Czteroletni uchwalił konstytucję.

W czasie powstania listopadowego, obradujący na zamku Sejm zdetronizował cesarza Rosji Mikołaja I jako króla Polski. Podczas II wojny światowej został, ograbiony, zbombardowany i wysadzony przez wojska niemieckie. Zamek został odbudowany wyłącznie ze składek Polaków w kraju oraz mieszkających za granica.

Zamek królewski mieści obecnie muzeum będące Pomnikiem Historii i Kultury Narodu Polskiego. Odrestaurowane wnętrza są udostępnione do zwiedzania. Prezentowane są tu również ekspozycje czasowe, przygotowywane we współpracy z najlepszymi muzeami europejskimi. Odbywają się tutaj ważne wydarzenia państwowe i uroczystości oraz koncerty, bankiety i sympozja.

Zamek otwarty jest od wtorku do soboty od 10:00-16:00 godziny oraz w niedziele od 11:00 do 16:00 godziny. W poniedziałki zamek jest nieczynny.

Pałac Łazienkowski

Zwany tez Pałacem na Wodzie jest główny kompleksem architektoniczny w Parku Łazienkowskim. Wybudowany w XVII wieku przez Stanisława Herakliusza Lubomirskiego wg Tylmana van Gamergena. W 1764 kupiony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który rozbudował go w stylu wczesnoklasycystycznym wg. projektu Dominika Merliniego i przemienił w rezydencję letnia. Tu w lecie odbywały się organizowane przez władze obiady czwartkowe, których celem były rozmowy na tematy związane ze sztuka, nauka, omawianie dziel literackich.

Równocześnie z przebudowa pałacu powstawały inne budowle: Pałac Myśliwski, Oranżeria, Teatr na wyspie czy ogród francuski. Podczas II wojny światowej pałac został częściowo zniszczony i ograbiony przez hitlerowców. Odbudowany po wojnie jest obecnie Muzeum.

Park, w którym się znajduje jest miejscem licznych wydarzeń o charakterze kulturalnym, rozrywkowym i sportowym oraz ulubionym miejscem spacerów warszawiaków. Znajduje sie tutaj pomnik Fryderyka Chopina zaprojektowany przez Wacława Szymanowskiego, przy którym w lecie odbywają się darmowe koncerty muzyki Chopina.

Pałac otwarty jest od wtorku do niedzieli od godziny 9:30 do 15:15.

Pałac Belwederski w Warszawie

Barokowa rezydencja została wzniesiona w latach 1677-1696 dla króla Jana III Sobieskiego oraz jego zony Marysieńki według projektu Augustyna Locciego. Nad jego wystrojem pracował również cały sztab malarzy, rzeźbiarzy oraz innych rzemieślników z kraju i zagranicy. Po śmierci króla pałac pozostawał w zaniedbaniu.

Został ocalony przez Elżbietę Sieniawska, która kupiła go w 1720 i kontynuowała jego rozbudowę oraz wystrój. Od tego momentu pałac był nieustannie przebudowywany, odbudowywany i rozbudowywany przez kolejnych właścicieli. W 1799 Wilanów dostał się w ręce Stanisława Kostki Potockiego, co stanowiło olbrzymi przełom w dziejach tej rezydencji. Potocki posiadał rozległą wiedzę historyczną, malarską, znał się na architekturze i projektowaniu ogrodów. Jego celem było zebranie jak najwięcej rozproszonych po całym świecie pamiątek, mebli, obrazów niegdyś zdobiących wnętrza pałacu króla Sobieskiego.

W 1805 roku Potocki otworzył w Wilanowie publiczne muzeum. Podczas II Wojny Światowej z pałacu zostały wywiezione najcenniejsze zbiory i dzieła sztuki. Sama posiadłość nie uległa zniszczeniu. W 1945 roku pałac w Wilanowie stał się Odziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Zrabowane przez okupanta wyposażenie zostało zwrócone przez rząd ZSRR. Obecnie Wilanów pełni funkcje muzeum i centrum kulturalno rozrywkowego.

Otwarte jest od niedzieli do piątku od 9:00 do 16:00, w soboty od 10:00 do 16:00. We wtorki pałac jest zamknięty.

Zamek w Korniku

Budowa zamku została rozpoczęta w XIV w przez rod Gorków a zakończona w XV. Była to twierdza murowana otoczona fosa. Do zamku można było się dostać mostem zwodzonym, pokonując dodatkowo spuszczana kratę.

W dalszych latach, zamek ulegał przebudowie zwiększając jego funkcje obronne oraz styl na bardziej renesansowy, następnie barokowy. Swój ostateczny neogotycki wygląd otrzymał dzięki Tytusowi Adamowi Działyńskiemu. Ostatnim właścicielem zamku został Władysław Zamoyski, który nie zostawił po sobie żadnego potomka. Tuz przed śmiercią w 1924 przekazał zamek wraz z jego zabytkami narodowi polskiemu.

Oprócz wnętrz zamku atrakcja jest park oraz Arboretum, gdzie rosną stare, rzadko spotykane drzewa i krzewy. Jednak, najprawdopodobniej najbardziej przyciąga turystów legenda o Teofilii z Działyńskich (właścicielce zamku w XVIII w), która głosi, że w średniowiecznym zamku, znajdującym się w pobliżu Kornikowskiego Teofilia znalazła ukryty skarb Gorkow strzeżony przez złe duchy. Skarb zabrała a ruiny budynku kazała rozebrać. Złe duchy ukarały Teofilię, której dusza po śmierci nie zazna spokoju, póki nie odnajdą się skarby rodziny Gorkow. Nocami „Biała Dama” schodzi z portretu i błąka się po parku aż do świtu.

Zamek można zwiedzać od wtorku do niedzieli.

Zamek w Rogalinie

Pałac stanowi rodowa siedzibę Raczyńskich. Został wybudowany przez Kazimierza Raczyńskiego w latach 1768-1773. Początkowy projekt obiektu w stylu barokowym przekształcił się z czasem w budynek o cechach klasycznych. W latach 1909-1910 powstał osobny budynek niedaleko pałacu, w którym Anastazy i Edward Raczyńscy umieścili bogata kolekcje sztuki europejskiej i polskich malowideł.

Ostatni prawowity właściciel pałacu Edward Raczyński założył park krajobrazowy wraz z ogrodem francuskim i mini labiryntem. W parku tym rosną stare dęby, z czego 255 to pomniki przyrody. Trzy deby: Lech, Czech i Rus maja po 700 lat.

Pałac można zwiedzać od wtorku do soboty od 10:00 do 16:00 oraz w niedziele w sezonie letnim od 10:00 do 16:00.

Zamek w Rydzynie

Barokowy zamek został wzniesiony w pod koniec XVII wieku dla poznańskiego wojewody Rafała Leszczyńskiego według projektu Józefa Bellotti. W latach 1744-1746 zamek został przebudowany na życzenie księcia Aleksandra Sulkowskiego. Śląski architekt Karol Marcin Frantz zmienił wystrój elewacji na rokokowy, przebudował także salę balową, w której znalazł się plafon malarza Jerzego Neunhertza przedstawiający apoteozę zaślubin Sulkowskiego z Aleksandrą Przebendowską. W latach 1927-1939 adoptowano budynek na potrzeby gimnazjum a potem Gimnazjum i Liceum im. Sulkowskich.

W latach wojennych zamek był siedzibą szkoły Hitlerjugend z internatem. Po wyzwoleniu w 1945 roku zamek został ograbiony i zniszczony przez wojska Armii Czerwonej. Obecnie w odbudowanym po wojnie zamku znajduje się hotel z centrum konferencyjnym.

Zamek w Książu

Jest jednym z największych zamków w Polsce usytuowanym na skalnym cyplu nad głębokim wąwozem. Został wzniesiony w stylu gotyckim około 1292 roku przez księcia Bolka I Surowego. W XVI wieku dostał się w ręce rodziny Hochbergow, którzy przebudowywali zamek kilkakrotnie.

W latach 1718 -1734 na życzenie Konrada Maksymiliana Hochberga zamek został przemieniony w barokowa rezydencje według projektu Feliksa Hammershmidta z ogrodem w stylu francuskim. Powstało wówczas barokowe skrzydło z bogato zdobiona Sala Maksymiliana. Pod koniec XVIII w kolejny właściciel Książę Jan Henryk pod wpływem mody na romantyzm wzniósł romantyczne ruiny zwane “Starym Zamkiem”.

Podczas II wojny światowej do znacznej dewastacji budynku przyczyniła się organizacja Todta, która miała przekształcić zamek w siedzibę sztabu. Wywieziono wtedy wszystkie dobra oraz wykuto tunele w skale pod zamkiem. Po wojnie do dewastacji przyczyniły się stacjonujące tam wojska armii radzieckiej. Zamek zaczęto odbudowywać dopiero w 1956.

Obecnie zamek oraz ruiny “Starego Zamku” są udostępnione dla zwiedzających przez cały rok.